Драги мои,
Ме познавате добро и се дружиме со години - но дали сум ви кажала дека некогаш и јас сум била Еразмус волонтер?
Април 2015 година го означи почетокот на едно незаборавно поглавје во мојот живот: мојот европски волонтерски сервис (EVS) во Нордхаузен, чуден град сместен во срцето на Германија. Како што се впуштив во оваа авантура, знаев дека влегувам во светот на предизвици, раст и трансформација, иако немав поим колку длабоко ќе биде тоа.
Првите моменти од моето EVS патување беа и возбудливи и застрашувачки. Слетувајќи на аеродромот во Лајпциг, најблискиот аеродром до Нордхаузен, почувствував мешавина од емоции - збунетост, страв и љубопитност за годината што претстои. Збунета, не умеев да се снајдам на железничката станица во Лајпциг, но среде хаосот во салата на станицата, забележав познато лице.
Тоа беше момче на моја возраст, кој носеше огромен ранец и имаше кул, лежерен стил. Се сетив дека го видов на летот од Истанбул до Лајпциг. Во мојот момент на очај, собрав храброст да му пријдам и да побарам насока. На мое олеснување, тој срдечно се насмевна и ми откри дека и тој оди и во Нордхаузен — неговиот роден град.
Го продолживме нашето патување заедно, а тој ми кажа дека се враќа од Непал, каде што волонтирал една година, учел младите монаси да зборуваат германски. Тој сподели фасцинантни приказни за луѓето што ги запознал и лекциите што ги научил, а сето тоа го документирал во дневник што наскоро ќе стане книга.
Потоа, тој рече нешто што ме погоди, зборови што ќе ги носам со себе до крајот на мојата година:
„Кругот сега се чувствува комплетен. Додека се враќам дома од мојата година на волонтирање, ги вкрстив патиштата со друг волонтер кој се упатува кон мојот роден град - да сподели нешто, да научи, да инспирира, да даде. Тоа е прекрасна симетрија. Вака ќе го затворам ова поглавје од моето патување и ова е совршен крај за мојата книга“.
Верен на својот збор, тој подоцна ја објави својата книга, па дури и ми испрати примерок, гест што ме потсети на тоа колку навистина се меѓусебно поврзани нашите патувања како волонтери.
Нордхаузен ме пречека со својот тивок шарм. Мал град со малку странци, на почетокот се чувствував изолирано, но не ми требаше долго време да го најдам своето место.
Моето EVS искуство го започнав во локална градинка, каде што моја примарна одговорност беше организирање и спроведување на креативни работилници за деца на возраст од околу пет години. Веселата енергија на децата беше заразна, но мојот недостаток на течно познавање на германскиот јазик беше значаен предизвик. Иако учев германски во основно и во средно училиште во Македонија, не би се нарекла себеси убедлив говорник. Често се наоѓав изгубена во преводот, со фрустрација, особено во формални услови како банки и болници.
Пресвртна точка во моето патување беа моите часови по германски јазик со госпоѓа Дагмар, пензионирана наставничка во основно училиште која ме пречека во нејзиниот свет со топлина и трпение. Нашите лекции, еден на еден, беа повеќе од часови по јазик - тие беа културни размени исполнети со приказни, смеа, па дури и вксуни печива.
Госпоѓа Дагмар имаше вештина да го направи учењето активно. На пример, откако споделив непријатно искуство од мојата посета во банката, таа ја приспособи нашата лекција да вклучува банкарски речник и фрази. Во други денови, таа носеше свежа пита од јаболка или штрудла, водејќи ме низ рецептот на германски додека јас апсорбирав нов речник. Нејзината великодушност се прошири и надвор од часовите; таа често ми носеше зеленчук од својата градина, претворајќи го во поучни моменти за имињата на производите на германски.
Втората половина од мојата EVS година донесе значителна промена во моето изучување на германскиот јазик, а тоа се случи кога стана актвина пилот-програмата за онлајн лингвистичка поддршка (OLS), нудејќи нов, структуриран начин за учење. Со радост ги префрлив моите студии на платформата, која ја надополни цврстата основа што ја изградив со госпоѓа Дагмар. Програмата OLS не само што ги подобри моите јазични вештини, туку ме запозна и со иновативен пристап кон учењето за кој сметав дека е и флексибилен и ефективен. Оваа алатка стана суштински дел од моето волонтерско искуство, помагајќи ми да се движам во секојдневниот живот во Нордхаузен со зголемена самодоверба.
Како што се населив во животот во Нордхаузен, ја открив неговата енергична културна сцена. Еден изненадувачки центар на интернационалниот живот беше локалната опера и балет, каде што се собраа уметници и изведувачи од целиот свет. Преку вмрежување со тие луѓе таму изградив разновиден круг на пријатели кои го збогатија моето искуство. Разменивме приказни, идеи и оброци - ноќите со македонската храна станаа редовни додека споделував дел од моето потекло со нив.
Покрај мојата работа во градинката, волонтирав како преведувач во центарот за бегалци, помагајќи им на луѓето преку премостување на јазот во комуникацијата на македонски, српски, германски и англиски јазик. Оваа дополнителна одговорност ми даде подлабоко разбирање за предизвиците со кои се соочуваат новодојденците во Германија и важноста на емпатијата и трпеливоста во навигација на културните разлики.
Од градски фестивали и раздвижени пазари до црковни настани и празнични прослави, се нурнав во сè што Нордхаузен имаше да понуди. Секој настан беше можност да се разбере германскиот начин на живот и да се стане дел од заедницата. Се приклучив на група за планинарење и пливав во локалниот базен, и тоа беа моите активности за да останам активна и да запознавам нови луѓе.
Година на рамнотежа и раст
Додека размислувам за моето EVS искустви, го гледам како година на рамнотежа - помеѓу давање и примање, предавање и учење, како и доживување на убавината на културната размена. Зборовите на мојот пријател од возот, одекнуваа во текот на мојата година: дојдов во Нордхаузен да донесам нешто, да научам нешто и да дадам нешто, но добив многу повеќе за возврат.
Ова искуство ме научи на важноста на поврзаноста, трпеливоста и храброста да зачекориме во непознатото. Тоа не беше само година на личен раст; тоа беше доказ за моќта на заедничкото човештво и за неверојатните врски што ги формираме кога ги отвораме нашите срца и умови за светот.
Denica, OLS Community Manager - Macedonian