Ég var bara að koma.
Διαβάστε το κείμενο και απαντήστε στις ερωτήσεις.
Á síðasta ári fór ég í starfsnám vegna námsins míns í Evrópulandi. Mig langaði til að fá þjálfun, kynnast nýju landi og bæta tungumálakunnáttu mína. Nú þegar ég er komin heim aftur get ég sagt að þetta var frábær upplifun!
Auðvitað var ég mjög stressuð áður en ég fór. Ég var hrædd um að verða einmana og vissi ekki hverju ég ætti að pakka í ferðatöskuna. Þess vegna fór ég á upplýsingafundi. Þangað koma fyrri þátttakendur í Erasmus og bjóða fram aðstoð sína. Þeir ráðlögðu mér að taka afrit af skjölunum mínum, taka með mér föt sem hentuðu veðrinu og straumbreyta og kynna mér neyðarnúmerin.
Fyrsta daginn, eftir langa lestarferð og einn klukkutíma í rútu, var ég loks komin. Ég var svolítið kvíðin fyrir því að sjá hvar ég myndi gista og hitta þrjá nýja meðleigjendur. Sem betur fer voru meðleigjendur mínir mjög vinalegir og hlýlegir þegar ég kom. Þarna voru sænskur strákur, eistneskur strákur og frönsk stelpa og þau voru öll að stunda nám í sama geira og ég.
Þau sýndu mér íbúðina. Hún var nákvæmlega eins og á myndunum, mjög hrein með fjórum herbergjum af sömu stærð, stórri stofu, eldhúsi og baðherbergi. Þau útskýrðu stuttlega fyrir mér húsreglurnar og hjálpuðu mér að taka upp úr töskunum. Ég hafði tekið með mér nokkrar myndir af fjölskyldunni minni. Ég hengdi þær upp á vegg fyrir ofan skrifborðið mitt. Mér leið strax eins og heima hjá mér.
Í íbúðinni bjó líka Tigrou, yndislegur köttur frönsku stelpunnar sem býr með mér, Jeanne. Því miður er ég með ofnæmi fyrir köttum og var ekki með nein lyf. Meðleigjendur mínir fylgdu mér í apótekið við enda götunnar til að kaupa lyf.
Á eftir fórum við öll að fá okkur kaffi saman. Ég komst fljótt að því að við áttum margt sameiginlegt.